Praktyka przyjmowania dobra

„Żeby kogoś trzymać za rękę, trzeba najpierw swoją dłoń otworzyć.”  – Ewa Bagłaj

„Nie lek­ce­waż dobra, mó­wiąc: „To mi nic nie da”.
Kro­pla po kro­pli na­peł­nia się dzban wodą,
i po­dob­nie mądry czło­wiek, gro­ma­dząc dobro po tro­chę, cały się nim wy­peł­nia.”
Dham­ma­pa­da, 9.122

„Prak­ty­ka chło­nię­cia dobra jest czymś na­tu­ral­nym. Któż z nas nie spę­dził choć chwi­li na przyj­mo­wa­niu po­zy­tyw­ne­go do­świad­cze­nia i ra­do­wa­niu się nim? Mimo to, po­dob­nie jak w przy­pad­ku wdzięcz­no­ści czy prze­ba­cze­nia, zja­wi­skiem tym sze­rzej za­in­te­re­so­wa­no się do­pie­ro nie­daw­no.”  – „Szczęśliwy Mózg” Rick Hanson

W szkole byłam jedną z najlepszych uczennic. Zawsze przygotowana, nauczona i aktywna na lekcjach. Kiedyś myślałam, że to nienormalne – bo przecież „normalne” dzieci nie lubią się uczyć. 😂 Więc weszłam w dorosłe życie z przekonaniem, że jestem „nienormalna” i napewno mało inteligentna – bo dużo się uczę, a przecież inteligentne osoby to „na pewno” w ogóle się nie musza uczyć tylko od razu wiedzą. Teraz patrząc z pozycji dorosłego myśle sobie, że mało to logiczne, jednak wtedy jako dziecko tego nie wiedziałam.

Ostatnio przeczytałam, że nawet Albert Einstein mówił o sobie tak : „Wcale nie je­stem mądry. Po pro­stu dłu­żej ślę­czę nad pro­ble­ma­mi.

Nie je­stem szcze­gól­nie uta­len­to­wa­ny. Moją pasją jest zwy­czaj­na cie­ka­wość.
W środ­ku pro­ble­mu kryje się szan­sa.” (1)

W trakcie terapii zrozumiałam, że tak naprawdę to ja po prostu bardzo lubię się uczyć. Uwielbiam sam proces uczenia, dowiadywania się, szukania informacji, czytania, pisania, słuchania mądrych i ciekawych ludzi i uwielbiam ten moment „aha” – ten moment kiedy rozwiązuje „zadanie” i wynik się zgadza.  Jest to dla mnie ekscytujące i satysfakcjonujące. Daje mi to dużo radości i samozadowolenia.  Jest to dla mnie taki efekt WOW zrobiłam to, nauczyłam się, dowiedziałam się nowej rzeczy. I wtedy mam ochotę się tym dzielić z innymi.

Wracając do tematu – praktyka przyjmowania dobra 

Co ma w swoim składzie BASIC FitLine : 32 enzymy trawienne, 9 rodzajów błonnika rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego w wodzie, żywe kultury bakterii kwasu mlekowego, Lactobacillus reuteri – matka wszystkich pozostałych bakterii, 7kg wyciągów z warzyw i owoców, antyoksydanty (witaminy A, C, E, selen, bioflawonoidy), zioła ajurwedyjskie, biodostępną KURKUMINE.

BASIC FitLine możesz KUPIĆ TU

REKLAMA

No więc w szkole byłam zawsze przygotowana i z czasem nauczyciele i rodzice się do tego przyzwyczaili. Coraz rzadziej słyszałam słowa docenienia i z czasem czułam się niezauważona. Może pojawią się teraz uwagi, że przecież poczucie wartości jest w środku, że nie warto budować poczucia własnej wartości na zewnętrznych opiniach czy pochwałach. Otóż dziecko tego nie wie.
„I w każ­dym z nas, zwłasz­cza w dzie­ciń­stwie, drze­mie na­tu­ral­na po­trze­ba bycia za­uwa­ża­nym i do­ce­nia­nym. Jeśli nie jest za­spo­ko­jo­na, czu­je­my się tak, jakby pod­sta­wą na­sze­go wy­ży­wie­nia była cien­ka za­le­waj­ka. Wpraw­dzie ży­je­my, ale bra­ku­je nam skład­ni­ków od­żyw­czych. Ja czu­łem się tak, jakby we­wnątrz mnie była jakaś pust­ka, jak­bym miał dziu­rę w sercu.”(2)

I ja się właśnie tak czułam… jakbym miała dziurę w sercu.
„Trochę” to trwało (wiele lat chorowałam na anoreksję i bulimię) zanim zrozumiałam, że tą dziurę można napełnić dobrem, miłością i radością.

Zaczęłam to robić bardzo intuicyjnie. Postanowiłam zbudować swoje poczucie własnej wartości (a ostatnio nawet używam słowa – odkryć poczucie własnej wartości) od środka.
Najpierw pozwoliłam sobie w ogóle dopuścić do siebie taką myśl, że jestem wartościową osobą.

I zaczęłam szukać w sobie fajnych rzeczy. Na początku to były mikro rzeczy na przykład, że:

✔️lubię mówić innym komplementy,

✔️lubię jak inni się uśmiechają,

✔️jestem empatyczna,

✔️lubię jak inni są zdrowi i szczęśliwi,

✔️potrafię słuchać innych,

✔️jestem życzliwa i serdeczna,

✔️jestem pracowita,

✔️jestem lojalna,

✔️jestem serdeczna.

Nie bede ukrywała, że na początku było to trudne, hmm nawet bardzo. Jednak nie poddawałam się i wiedziałam, że jest to dla mojego mózgu zupełnie nowe. Mój mózg  był przyzwyczajony do wewnętrznej krytyki i niskiej samooceny. Więc podchodziłam do tego jak do nowej umiejętności, która po prostu wymaga systematycznej praktyki.

I z czasem pomyślałam, że skoro tak przyjemne jest dawać innym komplementy, dobre słowa, słowa uznania to spróbuje przyjmować komplementy od innych. No i pozwoliłam sobie na to. Na początku było to tak nowe, że baaaardzo szybko zapominałam te komplementy, które dostałam. Wręcz powiem Wam szczerze, że już w trakcie słuchania komplementu na swoj temat chciałam przestać go słuchać bo czułam się niezręcznie. Być może brzmi to dziwnie, jednak osoba z bardzo niskim poczuciem własnej wartości zrozumie o czym mówię.
Co za tem zrobiłam? Pomyślałam, że zacznę te komplementy zapisywać 🙂 i serio zapisywałam je na karteczkach i w chwila kiedy miałam gorszy nastrój, ale nie tylko bo w zwykle dni także, po prostu brałam te karteczki i je sobie czytałam.
I takim oto sposobem baaaardzo intuicyjnie rozpoczęłam praktykę przyjmowania dobra. <3

Jestem mojej intuicji i Życiu za to bardzo wdzięczna.

Dziś całkiem przypadkiem słuchając wykładu o neuroplastyczności mózgu i szukając szczegółowych informacji na ten temat, natrafiłam na książkę „Szczęśliwy Mózg”, w której jest właśnie opisana praktyka przyjmowania dobra.

Activize FitLine– zawiera wszystkie witaminy z grupy B. Activize Oxyplus jest to czterokrotnie opatentowany hit w nanotechnologii.  Jest to suplement diety dotleniający wszystkie komórki mózgowe -dzięki zawartości tlenu pozyskanego z alg brunatnych.  Aktywizuje cały system nerwowy – witaminy z grupy”B”, które są odpowiedzialne za stabilizacje tego układu, pomaga w takich zaburzeniach jak : choroba Alzheimera, SM, ADHD, leczy depresje,  polepsza koncentrację pamięć, łagodzi bóle mięśniowe, łagodzi bóle menstruacyjne, zapobiega siwieniu i łysieniu, stabilizuje ciśnienie. Dostarcza również łatwo przyswajalną witaminę C, A i E.

ACTIVIZE FitLine witaminy z grupy B możesz KUPIĆ TU

REKLAMA

Polega ona na zwróceniu uwagi na drobne rzeczy np. ktoś powie, miło Cię widzieć, albo ktoś się do Ciebie uśmiechnie.

„Niby nic wiel­kie­go. Za­uwa­żyłem jed­nak, że jeśli po­zwo­lę tym dro­bia­zgom stać się do­brym do­świad­cze­niem, nie tylko zda­rze­niem, i jeśli za­trzy­mam je w sobie przez przy­naj­mniej kilka od­de­chów, to czuję się tak, jakby dobro wsią­ka­ło we mnie, sta­wa­ło się czę­ścią mnie.
Tak więc za każ­dym razem chło­ną­łem dobro przez kil­ka­na­ście se­kund. Trwa­ło to krót­ko, było łatwe i przy­jem­ne. I dzię­ki temu za­czą­łem czuć się le­piej.
Po­cząt­ko­wo dziu­ra w moim sercu wy­da­wa­ła się tak wiel­ka jak pusty basen pły­wac­ki. Chło­nąc jed­nak co­dzien­nie kilka do­świad­czeń (na przy­kład to, że ktoś mnie za­pro­sił do ja­kiejś grupy, do­ce­nił mnie lub zwró­cił na mnie uwagę), czu­łem się tak, jakby wlano do tego ba­se­nu kilka wia­der wody. Dzień po dniu, wia­dro po wia­drze, mie­siąc po mie­sią­cu za­peł­nia­łem ową dziu­rę w sercu. Prak­ty­ka ta po­pra­wia­ła mi na­strój i spra­wi­ła, że po­czu­łem się spo­koj­ny, ra­do­sny i pewny sie­bie.  Wiele lat póź­niej, gdy byłem już psy­cho­lo­giem, prze­ko­na­łem się, dla­cze­go ta po­zor­nie nie­zna­czą­ca prak­ty­ka do­pro­wa­dzi­ła do tak wiel­kiej zmia­ny. Dzię­ki niej wpla­ta­łem we­wnętrz­ne siły w ma­te­rię wła­sne­go mózgu, wła­sne­go umy­słu i wła­sne­go życia – to wła­śnie na­zy­wam pro­gra­mo­wa­niem się na szczę­ście.” (2)

Jeśli nie­ustan­nie sku­piasz się na sa­mo­kry­ty­ce, zmar­twie­niach, na­rze­ka­niu na in­nych, krzyw­dach i stre­sie, to twój mózg staje się bar­dziej re­ak­tyw­ny, po­dat­ny na lęk i de­pre­syj­ny na­strój, bar­dziej sku­pio­ny na za­gro­że­niach i stra­cie, a po­nad­to ma więk­sze skłon­no­ści do zło­ści, smut­ku i po­czu­cia winy.

Jeśli zaś skon­cen­tru­jesz się na do­brych zda­rze­niach i oko­licz­no­ściach (na przy­kład na tym, że ktoś był dla cie­bie miły, że masz dach nad głową, że możesz zjeść pyszny posiłek, napić się ulubionej kawy, iść na spacer, poćwiczyć, porozmawiać z przyjaciółką), na przy­jem­nych uczu­ciach, na tym, co już zrobiłaś, na przy­jem­no­ściach fi­zycz­nych oraz do­brych in­ten­cjach i za­le­tach, to twój mózg z cza­sem przy­bie­rze inny kształt, bę­dzie „za­pro­gra­mo­wa­ny” na siłę i od­por­ność, a także na re­ali­stycz­nie opty­mi­stycz­ne na­sta­wie­nie, po­zy­tyw­ny na­strój i po­czu­cie wła­snej war­to­ści.

To, na co zwra­casz uwagę – na czym kon­cen­tru­jesz swój umysł – jest pod­sta­wo­wym czyn­ni­kiem kształ­tu­ją­cym twój mózg. Koncentruj się na spokoju, szczęściu, zdrowiu, miłości, bezpieczeństwie, radości, lekkości, wdzięczności.

Prak­ty­ka przyjmowania dobra w od­nie­sie­niu do po­zy­tyw­ne­go do­świad­cze­nia spro­wa­dza się do pię­ciu słów: prze­żyj je, ciesz się nim.
Sprawdź, co się sta­nie, gdy to zro­bisz.

Na zdrowie 💚

P.S. Moja dysortografia sprawiać może, że w tekście są błędy stylistyczne. Jednak wychodzę z założenia, że zrobione jest lepsze niż bierność.

(1)Umysł bez granic – Jo Boaler

(2) Szczęśliwy Mózg – Rick Hanson

Masz ochotę i czas – wejdź na sklep, zobacz może znajdziesz coś dla siebie.

www. rh7.pl